ငါတို႔မနက္ျဖန္ကို
(သူတို႔)သို၀ွက္ပစ္လိုက္ၾကတယ္..
ျမိဳ႕ၾကီးမွာ တိတ္ဆိတ္ေနေပမယ့္
အတြင္းဘက္မွာ ပြက္ေလာညံလို႔..
ပါးစပ္ေတြ ပိတ္ထားရေပမယ့္
လက္သီးေတြ က်စ္က်စ္ပါေအာင္ ဆုပ္ထားလိုက္ၾက…
အေၾကာင္းမဲ့ အာဃာတ တရားေတြနဲ႕
မိုက္ရူးရဲေနတဲ့ ေကာင္ေတြ
ကိုယ့္လိပ္ျပာကိုယ္ မလံုစြာနဲ႕
စည္းေတြ အထပ္ထပ္ ျခားနားထားၾကရဲ႕..
ငါတို႔ ျပက္ရယ္ျပဳလိုက္ၾကတယ္..
ျပီးေတာ့ မ်က္ကြယ္ျပဳလိုက္ၾကတယ္
အဲ့ဒိတံတိုင္းေတြက..
ငါတို႔ ေျခလွမ္းေတြကို မဆုတ္တြန္႔သြား ေစဘူး..
(၀မ္းနည္းပါတယ္….)
ဒါဟာ မင္းတို႔ ထင္သလို ဇာတ္သိမ္းခန္း မဟုတ္ေသးဘူး
အခုမွ… ငါတို႔ အာသီသေတြ ပိုျပီး နီေစြးလာတယ္
အခုမွ.. ငါတို႔ ပို ႏိုးၾကားလာၾကတယ္..
အခုမွ.. ငါတို႔ေတြ အင္အားျဖစ္လာၾကတယ္..
ညက ေမွာင္ပိန္းေနတာေတာင္
ငါတို႔ ခရီးဆက္ရဲၾကျပီ…
ငါတို႔အတြက္ အလင္းေတြ ျပန္ရရွိဖို႔
နီးကပ္လာျပီမွန္း ငါတို႔ သိလိုက္ၾကျပီ
ျပတင္းတံခါးတိုင္းဆီမွာ.. ငါတို႔ခြန္အားေတြ အျပည့္ ရွိလာခဲ့ၾကျပီ
ငါတို႔ ညွပ္ဖိနပ္သံေတြဟာ…
မင္းတို႔ ရွဴးဖိနပ္သံေတြကို ဖံုးလႊမ္းသြားၾကေတာ့မယ္..
ေခြးေလေခြးလြင့္ေတြေရ..
ဒါမွမဟုတ္ ရူးႏွမ္းေနတဲ့… ေသခ်င္းဆိုး ဗိုင္းရပ္စ္ေတြေရ..
ငါတို႔ .. မင္းတို႔ဆီ.. ရဲရဲၾကီး ေလွ်ာက္လာခဲ့ပါျပီ….။
ေရးသားသူ မင္းရဲေသြး
ေပးပို႕ေပးေသာ GW မွ ကိုမိုးေသြးနဲ႕ ကိုမင္းရန္နိဳင္အား အညာေႏြတမာေျမမွ ေက်းဇူးအထူးတင္ပါသည္၊
Posts
No comments:
Post a Comment