ဗိုလ္သန္းေရႊက တမတ္သား
ဦးသိန္းစိန္က သံုးမတ္သား
ဘယ္တေရြးသားမွ
ခင္ဗ်ားအတြက္ မပါဘူးမွတ္…
“လြတ္လပ္၍ တရားမွ်တ”
“ႏိုင္ငံေရးအရ
စည္းကမ္းျပည့္ဝေသာ ဒီမိုကေရစီ”တဲ့
အႏွီ ႏိုင္ငံေရးသုခမိန္ရဲ႕
ႏွစ္ပင္လိမ္ ေရာေၾကာ္ဝါဒဟာ
ပါလီမန္ကို ဆြဲၾကိဳးခ်
ဟစ္တလာၾကီး ၾသခ်ေလာက္ပါေပရဲ႕…
တခါေသဖူး
ဘြာေတးပံု ထူးလွခ်ည့္
အပ္က်သံ ၾကားရမယ့္
ဘုရားစူး ပါလီမန္မွာ
အီးေပါက္သံ ၾကားရရင္ေတာင္
မဟာဂ႐ုဏာေတာ္မို႔
ေတာ္ရွာေပတယ္ မွတ္ရမယ္…
ဤ
“ေခတ္မီတိုးတက္ေတာ္မူလွေသာ
အနာဂတ္ႏိုင္ငံေတာ္သစ္ၾကီးမွာ”
ပူးသတ္စရာေတာင္
ဘယ္ ေတာ္သလင္းလျမတ္မွ
အူစရာ ေခ်ာင္ေတြ႔မယ္မထင္နဲ႔…
ကဲကဲ ရွင္မေရ
ျမင္ျမင္သမွ်
ဘဝင္မက်စရာ
ရင္ဝ နာလွသမို႔
ရန္/ငါစည္းျပတ္
ေသြးထြက္ေအာင္ ျပတ္ႏိုင္မွ
အၿပီးသတ္တိုက္ပြဲ
ဆင္ႏႊဲႏိုင္မွာမို႔
ငါတို႔အဖို႔ ကြင္းဆင္းစရာဟာ
ရန္သူရဲ႕ သတ္ကြင္းမဟုတ္
ျပည္သူရဲ႕ ခတ္ကြင္းဆိုတာ
ရွင္းရွင္းၾကီးျမင္ထား…
ဒါ ျပည္သူတို႔ရဲ႕သင္ၾကားခ်က္
ငါတို႔ရဲ႕တကၠသိုလ္
ဒီပလိုမာနဲ႔ဆာတီဖီကိတ္
ေအဂရိတ္နဲ႔
ေရႊတံဆိပ္ရေအာင္ ေျဖစို႔ရဲ႕…။ ။
ေနမင္းနီ
၁၂.၆.၂၀၁၀
Rest of your postအညာေႏြတမာေျမ
Monday, June 14, 2010
၂၀၁၀ ႏွင့္ သူ၏အလြန္
Labels:
ကဗ်ာ
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment