ေဒါက္တာတူးဂ်ာ ေရြးေသာလမ္း ( တူေမာင္ညိဳ)

တစ္ကိုယ္ေတာ္ေရြးလမ္းျဖစ္ပါတယ္။
သူနဲ႔အတူ(KIO)ကေန “လမ္းခြဲျပတ္စဲ” ခဲ့ၾကတဲ့ အျခားသူေတြမပါဘူးလို႔ (မဇိၥ်မ)အင္တာဗ်ဴးမွာေျပာတယ္။

လြန္ခဲ့တ့ဲ ေဖေဖၚဝါရီမွာ ႀကံ့ဖြ႔ံပါတီ(USDP) ကိုေလွ်ာက္လႊာသြားတင္ခဲ့တာတဲ့။ ႀကံ့ဖြံ႕ပါတီကသူ႔ကိုပါတီဝင္အျဖစ္ လက္ခံ လုိက္ၿပီလားဆိုတာေတာ့ အင္တာဗ်ဴးမွာေဖၚျပမထားဘူး။ ၾကည့္ရတာ လက္မခံေသးဘူးလို႔ယူဆရတယ္။

ေဒါက္တာတူးဂ်ာ တစ္ဦးခ်င္းေလွ်ာက္လွမ္းေရြးခ်ယ္လုပ္ေဆာင္ခဲ့ပံုေတြကို ေျပာရရင္ အပစ္ရပ္ခဲ့တယ္။ “အမ်ိဳးသား ညီလာခံ”တက္(တက္တက္ႂကြႂကြပါဝင္ခဲ့တာ) ခဲ့တယ္။ (KIO) နဲ႔ လမ္းခြဲျပတ္စဲၿပီး ႏုိင္ငံေရးပါတီ (KSPP) ဖြဲ႔စည္းဖို႔ “ေရြးေကာက္ပြဲ ေကာ္မရွင္” သုိ႔ တင္ျပခဲ့တယ္။

ဒါေပမယ့္ “ေရြးေကာက္ပြဲေကာ္မရွင္”ကျပတ္သားရက္စက္တယ္၊“မွတ္ပံုတင္ခြင့္”မေျပာနဲ႔“တည္ေထာင္ခြင့္” ပင္ ခ်မေပးခဲ့ ပါဘူး။
ဘာေၾကာင့္တျခားပါတီမေရြးဘဲ။ ႀကံ့ဖြံ႔ပါတီကိုမွေရြးခ်ယ္ရတာလဲ။

သူဘယ္လုိေရြးခ်ယ္ေလွ်ာက္လွမ္းခဲ့တာနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး ေဒါက္တာတူးဂ်ာကိုယ္တုိင္ေျပာထားတာကို ေဖၚျပပါရေစ။

“တလွမ္းခ်င္းလွမ္းသြားတဲ့ ခရီးစဥ္ ႏုိင္ငံေရးအခင္းအက်ဥ္းမွာ အတတ္ႏုိင္ဆံုး ပါဝင္လႈပ္ရွားခ်င္တာေပါ့ဗ်ာ။ ဒါေၾကာင့္ ပါတီဖြဲ႔စည္းဖုိ႔ မရတဲ့ေနာက္ပုိင္းမွာ ႏုိင္ငံေရးကုိ ဆက္လုပ္ခ်င္တယ္ဆုိရင္ နည္းလမ္းက ဖြဲ႔စည္းထားတဲ့ ပါတီတရပ္ရပ္မွာ ပါဝင္ လႈပ္ရွားဖုိ႔ပဲက်န္ေတာ့တာေပါ့ဗ်ာ။ အဲဒီလုိျဖစ္တဲ့အခါက်ေတာ့ လက္ေတြ႔က်က်လုပ္ေဆာင္ႏုိင္မယ့္ပါတီက ၾကံ႕ခုိင္ေရးပါတီ (USDP) ပဲျဖစ္တယ္”

တကယ္ေတာ့ဒီလမ္းကိုေဒါက္တာတူးဂ်ာ က စြန္႔ဦးတည္ထြင္ေလွ်ာက္လွမ္းခဲ့တာေတာ့မဟုတ္ပါဘူး။

ေဒါက္တာတူးဂ်ာ ေရွ႕မွာ-
“အပစ္ရပ္ကိုးကန္႔အဖြဲ႕ ” မွ
- ဦးပယ္ေစာက္ခ်ိန္ (ခ) ဦးေဘေဆာ္ခ်ိန္ ၊ ေလာက္ကိုင္(၁) ရွမ္းျပည္နယ္လႊတ္ေတာ္
- ဦးျမင္ေရွာ္ခ်န္း(ခ) ဦးၿမီေရွာက္ခ်န္း ၊ ေလာက္ကိုင္ (၂) ရွမ္းျပည္နယ္လႊတ္ေတာ္
(KNU) ခြဲထြက္ (ဘုရားကုန္းအထူးေဒသၿငိမ္းခ်မ္းေရးအဖြဲ႔) မွ
- ပဒိုေအာင္ဆန္း ဖာပြန္(၂) ၊ ကရင္ျပည္နယ္လႊတ္ေတာ္
ကခ်င္ျပည္နယ္အထူးေဒသ(၁) NDA(K) မွ
- ဦးစခုန္တိန္႔ယိန္း ၊ ကခ်င္ျပည္နယ္၊အမွတ္(၄) အမ်ိဳးသားလႊတ္ေတာ္/တသီးပုဂၢလ၊(ႀကံ့ဖြံ႔ပါတီ)နဲ႔ မဟာမိတ္။
တို႔ရွိပါတယ္။
သူတို႔တေတြနဲ႔ႏႈိင္းယွဥ္ရင္ ေဒါက္တာတူးဂ်ာအဖို႔ေနာက္က်ေနပါၿပီ။

သူတို႔က လႊတ္ေတာ္ထဲမွာေရာက္ေနၾကၿပီ။ ပဒိုေအာင္ဆန္းဆုိရင္ ကရင္ျပည္နယ္လႊတ္ေတာ္ရဲ႕ “တုိင္းရင္းသားေရးရာ ေကာ္မတီ မွာဥကၠ႒” ဆိုလားျဖစ္ေနတယ္။

ဘာေၾကာင့္သူတို႔တေတြဒီလိုလမ္းကို ေရြးခ်ယ္ႏိုင္တာလဲ။ဆုိတာ စဥ္းစားၾကည့္မိတယ္။ သူတုိ႔တေတြမွာ တူညီေနတာ တစ္ခုထဲပဲေတြ႔တယ္။ တျခားမဟုတ္ဘူး။

တစ္ခ်ိန္က “မိမိကိုယ္စားျပဳရပ္တည္ေဆာင္ရြက္ခဲ့တဲ့ အဖြဲ႔အစည္းနဲ႔ လူမ်ိဳးအေရး” ဆိုတဲ့လမ္းကို ျပတ္ျပတ္စဲစဲ ေက်ာခိုင္း စြန္႔ပယ္ႏုိင္ခဲ့ၾကတယ္” ဆုိတဲ့အခ်က္ပဲျဖစ္ပါတယ္။

အမ်ိဳးသားဒီမုိကေရစီအင္အားစု (NDF) က ပုဂၢိဳလ္မ်ားက အလားတူပါပဲ။

မိခင္(NLD)ကိုေျခစံုကန္ခဲ့ၿပီးေရြးေကာက္ပြဲကိုမ်က္ႏွာမူခဲ့ၾကတာပဲေလ။
ပါတီေခါင္းေဆာင္ကေတာ့ ဒုတိယအႀကိမ္ခံဝန္ခ်က္လက္မွတ္ထိုးခုိင္းတာကိုျငင္းပယ္လိုက္ေတာ့ ေရြးေကာက္ပြဲဝင္ခြင့္ မရခဲ့ဘူးေလ။
ၿပီးေတာ့ဒီလမ္းဟာ “သခင္တင္ျမ၊ ေမာင္စူးစမ္း၊ ေက်ာ္ဝင္း” တို႔ ၫႊန္ေသာလမ္းလည္းျဖစ္ပါတယ္။
အကယ္၍ ႀကံ့ဖြံ႔ပါတီကမ်ား လက္မခံခဲ့ရင္ ဘယ္လိုလမ္းကိုမ်ားေဒါက္တာတူးဂ်ာ ေရြးခ်ယ္ေလွ်ာက္လွမ္းဦးမွာလိမ့္။
ဒါေၾကာင့္ ေဒါက္တာတူးဂ်ာေရြးေသာလမ္းမွာ ေဒါက္တာတူးဂ်ာဘယ္လိုေနရာကိုေမွ်ာ္မွန္းထားတယ္ဆုိတာကို ေဒါက္တာတူးဂ်ားေျပာတဲ့စကားနဲ႔ ပဲ နိဂံုးခ်ဳပ္ေပးလုိက္ပါတယ္။

“ၾကံ႕ခုိင္ဖြံ႔ၿဖိဳးေရးပါတီမွာေလွ်ာက္ထားပါတယ္။ေလွ်ာက္တာကေတာ့ၿမိဳ႕မိၿမိဳ႕ဖအေနနဲ႔ပါဝင္လႈပ္ေဆာင္သြားဖုိ႔ပါ’’
“စစ္အစိုးရနဲ႔ အဆင္ေျပမယ့္ နည္းလမ္းကုိ ရွာေစခ်င္တယ္ေလ။ အသြင္ကူးေျပာင္းေရးကုိ လက္ခံသြားႏုိင္ေအာင္ ၾကိဳးစား ေစခ်င္တယ္။တျခားနည္းလမ္းေတာ့မေရြးေစခ်င္ဘူး’’တဲ့။

တခ်ိန္က“ ကခ်င္အမ်ိဳးသားအေရးတုိက္ပြဲဝင္ခဲ့သူ/“တုိင္းရင္းသားေခါင္းေဆာင္” အခုေတာ့ “ၿမိဳ႕မိၿမိဳ႕ဖ”။