အိမ္ ႏွင္႔ ေႀကကြဲလြမ္းရိပ္

ဘ၀က ေရလံုၿပဳတ္အိုးထဲ
ရုပ္ေတာင္မပီခ်င္
ဇက္ႀကိဳးမဲ႔ၿမင္းနဲ႔မွ
သည္ခရီးမနီးေလ
ၿပံဳးၿပရဲပါရဲ႔

သာယာ၀တီေထာင္နံေဘးနား
အေမ႔အုတ္ဂူ ထံုးၿဖဴသုတ္ဖို႔
ေနာက္ထပ္ၿမင္းေတြ စီးၿပီးသြားမယ္

တက္က်ိဳးရင္လက္နဲ႔ေလွာ္
ေတာင္ေပၚဆိုေၿပးတက္
သမုဒၵရာလဲ လက္ပစ္ကူးဖို႔
စႀကၤာပါတဲ႔ေၿခဖ၀ါးနဲ႔
ေန႔ေတြကို သၿဂိဳလ္ေလတိုင္း
ရီေမာၿခင္း ညေပါင္း
ရင္ကိုေဟာင္းေလာင္း မၿဖစ္နိုင္ေလ …

အေမ႔ေပါင္ေပၚ ေခါင္းခုအိပ္ရင္း
မ်က္လံုးမွိတ္ပံုၿပင္
ႀကယ္စင္လမင္း တိမ္ရုပ္လႊာာေတြ
ကဗ်ာဆန္တဲ႔ေမေမ႔စကား
ႀကားခ်င္ေသးတယ္

အဲဒီတံုးက
ခဏေလးမဟုတ္
အရုပ္ၿပအိမ္
ရိပ္ၿငိမ္တိတ္ဆိတ္
ခ်မ္းေၿမ႔ပီဘိ ခိုလွုုဳံရာ
ဘယ္ပန္းေမြ႔ယာနဲ႔မွ မလဲလို
အေမ႔အိမ္ အေမ႔အၿပံဳး
ႏွလံုးေဟာင္းေလာင္း မၿဖစ္နိုင္ေလ …

ေႀကကြဲမႈ လြမ္းရိပ္မ်ားနဲ႔
ဓါတ္ပံုေပါင္းမ်ားစြာ
မာနခ၀ါ မခ်၀႔ံ ခ်၀႔ံ
ဘုရားေရွ႔ ငုတ္တုတ္မထိုင္ၿဖစ္ပါလား

အသစ္အသစ္ေပါင္း ေထာင္ေသာင္းမက
ရင္တြင္းအနာ
အမာရြတ္၀ိညာဥ္ ေမာ္ကြန္းထိုးေနႀကရ
ပန္းပြင္႔မ်ား အိပ္ေပ်ာ္ေစခ်င္လိုက္တာ
မ်က္ရည္ေႀကြကာ မငိုနဲ႔အံုး
အငယ္ဆံုး ခေလးရဲ႔ ေသးေစာ္နံအႏွီးရယ္
ဘယ္သူေလွွ်ာ္ဖြတ္ႀကသလဲေလ

အေဖၚေတြမဲ႔လို႔
အဲဒီအိမ္
ေႀကးစည္သံကင္းေပေရာ႔
ဆည္းလည္းသံ တိတ္ေပေရာ႔
ဘုရားသံေပ်ာက္ေပေရာ႔
တရားသံ ဆိတ္ေပေရာ႔
ဓမၼသံ ၿငိမ္ေပေရာ႔
ငို႐ႈိက္သံဗလပြ
ဒဏ္ရာနဲ႔နာက်ည္းသံေတြ
ရွိေနရွိဆဲ အိမ္မွာ
ေမတၱာေဟာင္းေလာင္းမၿဖစ္နိုင္ေလလား …

ခိုင္ေအာင္ေက်ာ္ ( စစ္ေတြ )