ႏိုင္ငံေရး နားမလည္တဲ့ျပည္သူ

ကြ်န္ေတာ္ကအျငိမ္းစားပါ။ မ.ဆ.လ ေခတ္က မ.ရ.က လို ့ေခၚတဲ့ ျမန္မာ့ေရနံေကာ္ပိုေရးရွင္းရဲ့ ဘူမိေဗဒဌါန အရာရွိ တစ္ေယာက္ပါ။ မ.ဆ.လ ေခတ္ျပဳတ္ျပီး အခ်ိန္မွာပဲ ပင္စင္ယူလိုက္ပါတယ္။ ပင္စင္ေငြေထာက္ပံ့ေၾကးက မေလာက္ေပမယ့္ ဟုိတုန္းက ရထားတဲ့ ဆိုင္ခန္းတခုကို ငွါးထားလို႔ရတဲ့ေငြရယ္၊ သားႏွစ္ေယာက္ ေထာက္ပံ့ၾကတဲ့ေငြေလးနဲ ့ကြ်န္ေတာ္တို ့လင္မယား အိုၾကီး ႏွစ္ေယာက္ စားေလာက္ပါတယ္။ သားတေယာက္က ေရတပ္က ဗိုလ္ၾကီးပါ။ ေနာက္တေယာက္က နာမည္ရ က်ဴရွင္ဆရာတေယာက္ပါ။ သူတို ့လည္း ေခ်ာင္ ေခ်ာင္ လည္လည္ ရွိၾကပါတယ္။
ကြ်န္ေတာ္တို႔ သားအဖသံုေယာက္ရဲ့ ျပႆနာက နိုင္ငံေရးစကားေျပာတိုင္း သေဘာထားမတူ ညီဘဲ ရပ္လိုက္ၾကရတာခ်ည္းပါပဲ။ ဒီေန ့ေတာ့ ကြ်န္ေတာ္တို႔ရဲ့ လုပ္ေနၾကစကားဝိုင္းေလးဟာ တိုးတက္မႈ ့ရွိလာပါတယ္။ သားအဖသံုးဦးရဲ့ ကြဲလြဲေနတဲ့ သေဘာထားသံုးမ်ဳိးကေနျပီး သေဘာထားႏွစ္မ်ဳိးပဲျဖစ္သြားပါတယ္။ သားႏွစ္ေယာက္က တမ်ဳိးကြ်န္ေတာ္က တမ်ဳိး။
ကၽြန္ေတာ္က ကိုလိုနီေခတ္ေႏွာင္း၊ ဖ.ဆ.ပ.လ ေခတ္၊ မ.ဆ.လ နဲ ့ န.အ.ဖ ေခတ္ေတြကို မွီပါတယ္။ သားေတြကမ.ဆ.လ နဲ ့ န.အ.ဖ ေခတ္ေတြပဲ မွီပါတယ္။ တေန႔ေတာ့ သားႏွစ္ေယာက္နဲ ့အတူ ကၽြန္ေတာ့္အိမ္မွာ စကားေျပာျဖစ္ၾကပါတယ္။

ဦးတည္ခ်က္ရယ္လို႔ေတာ့ မရွိပါဘူး။ ယေန ့ျဖစ္ပ်က္ေနတဲ့ တိုင္းျပည္ရဲ့အေျခအေနေတြပါပဲ။
ကၽြန္ေတာ္ကေမးတယ္။ အိႏိၵယ သမုဒၵရာထဲမွာ အေမရိကန္စစ္သေဘၤာေတြ စစ္ေရးေလ့က်င့္ ေနတဲ့ကိစၥ၊ ဂ်ပန္က ကူညီျပီး စစ္သေဘၤာေတြကို ဆီျဖည့္ေပးေနတယ္ ဆိုတဲ့ကိစၥ၊ ေနာက္တခုက အေမရိကန္က ဦးေဆာင္ျပီး အာရွ ေနတိုးအဖြဲ႔ ဖြဲ႔ေတာ့မယ္ ဆိုတဲ့ကိစၥေတြပါပဲ။ အဲဒါ သားေတြ ရဲ့အျမင္နဲ႔ ့သူတို႔ ဘယ္လိုၾကားၾကသလဲေပါ့။ စစ္ဗိုလ္ သားၾကီးကေျပာပါတယ္။ သူလဲဒါကိုၾကားပါတယ္။ ဒါမဆန္းဘူးတဲ့။
အေမရိကန္က ကမၻာ့ပုလိပ္ၾကီးေလ။ ပြဲလန္႔တုန္းဖ်ာခင္းမယ့္ အၾကံယုတ္နဲ႔ လႈပ္ရွားေနတာပါပဲ။ ခုလည္း ျမန္မာ့ျပည္တြင္းေရးမွာ အတင္းဝင္စြက္ေနတာ ေဖေဖတို႔ အျမင္ပဲတဲ့။ေက်ာင္းဆရာသားငယ္ကလည္း ဝင္ျပီးေဆြးေႏြးပါတယ္။ `ကိုကိုတို ့စစ္အစိုးရကို ကၽြန္ေတာ္တို ့မၾကိဳက္တာ အမွန္ပါပဲ။ ဒါေပမယ့္ အေမရိကန္ ဝင္လာမွာ၊ ဝင္ေရာက္စြက္ဖက္မွာကိုေတာ့ လက္မခံႏိုင္ပါဘူး´ တဲ့။ ဒီေနရာမွာ သားႏွစ္ေယာက္စလံုး အေမရိကန္ ဆန့္က်င္ေရး အယူအဆမွာေတာ့ တူညီသြားတာေတြ႔ရပါတယ္။ ဒီအခါမွာ ကၽြန္ေတာက္သားငယ္ကို ေမးၾကည့္ပါတယ္။
သားရယ္ မင္းကစစ္အစိုးရကို မၾကိဳက္တာေတာ့ ဟုတ္ပါျပီ။ အေမရိကန္က ျမန္မာျပည္ကို ကူညီတာပဲဆိုဆို၊ စြက္ဖက္တယ္ပဲ ေျပာေျပာ စစ္အစိုးရ ျပဳတ္သြားရင္ သားအေနနဲ႔ မေက်နပ္ႏိုင္ဘူးလား´ဒီေတာ့ သားငယ္ကေျပာပါတယ္။ `သားကေတာ့ အျမင္ရွင္းပါတယ္ ေဖေဖ၊ အေမရိကန္ကသာ ဝင္လာရင္ စစ္အစိုးရထက္ ပိုဆိုးသြားမွာပဲ။ ဒါေၾကာင့္အေမရိကန္ရဲ့ ဝင္ေရာက္စြက္ဖက္မႈကိုေတာ့ အျမဲပဲ ဆန့္ က်င္သြားရမွာပဲ ေဖေဖ။ အဂၤလိပ္၊ အေမရိကန္ဆိုတာက ဟုိတုန္းကလည္းမေကာင္းခဲ့ဘူး၊ ခုလည္း မေကာင္းဘူး၊ ေနာင္လည္း ဘယ္ေတာ့မွေကာင္းမွာမဟုတ္ဘူး´တဲ့။
စစ္ဗိုလ္သားၾကီးကလည္း ေက်ာင္းဆရာသားငယ္ရဲ့စကားကို ေထာက္ခံလိုက္ျပန္ပါတယ္။ `အေမရိကန္က ဝင္တဲ ့ႏိုင္ငံေတြ ဒုကၡ ေရာက္ေနတာ ေဖေဖလည္း သိသားပဲ။ အီရတ္နဲ႔ အာဖဂန္နစၥတန္တို႔က သက္ေသျပေနတာပဲ´ တဲ့။ ျမန္မာ့အလင္းသတင္း စာထဲ ကအတိုင္း ေျပာလိုက္ပါတယ္။
ကၽြန္ေတာ္နားလည္လိုက္တာကေတာ့ စစ္ဗိုလ္နဲ ့ ႏုိင္ငံေရး ဝါသနာရွိတဲ့ ေက်ာင္းဆရာသားငယ္တို႔ဟာ အေမရိကန္ ဆန္႔က်င္တဲ့ေနရာမွာ တသေဘာထဲပါလားလို႔ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ အေမရိကန္၊ အဂၤလိပ္ကို လိုလားျခင္း၊ မလုိလားျခင္းဆိုတဲ့ တရား ေသစိတ္ခံစားခ်က္ေပၚမွာ မဆံုးျဖတ္တတ္ပါဘူး။ အသက္အရြယ္နဲ့ အေတြ႔အၾကံဳအရ မ်က္ေမွာက္ေတြ ့ၾကံဳ ေနရတဲ့ အေျခအေနေပၚမွာပဲ ေကာက္ခ်က္ခ်တတ္ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္နဲ႔ သားႏွစ္ေယာက္ဟာ သေဘာထားျခင္း ကြဲျပားေနပါျပီ။
ဒါေၾကာင့္ သားေတြကို ရွည္ရွည္ေဝးေဝးေျပာမေနေတာ့ဘဲ ေမးခြန္းတခုေမးလိုက္ပါတယ္။ `သားတို ့တရုတ္ျပည္လို ကြန္ျမဴနစ္ ႏိုင္ငံၾကီးမွာေတာင္ သူတို ့လူမ်ဳိးေကာင္းစားဖို ့ဆိုရင္ အရင္းရွင္အေမရိကန္ႏိုင္ငံနဲ႔ စီးပြားေရးပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္မႈ့၊ စီးပြားေရးမဟာမိတ္အျဖစ္ ပူးေပါင္းၾကေသးတာပဲ။ သားတို႔ကလည္း ကိုယ့္ျပည္သူလူထု ေကာင္းစားမယ္ဆိုရင္ ဘာလို႔ မေပါင္းႏိုင္ရမွာလဲ´
ဒီေတာ့ သားေတြကျပန္ေျပာတယ္။ `တရုတ္ျပည္က မသူေတာ္ကို ေပါင္းမိေနေတာ့ က်ားျမီးဆြဲလို ျဖစ္ေနျပီ ေဖေဖ။တိန့္ေရွာင္ဖိန္ ဝါဒီေတြ ဒီအမွားကို မုခ်ခံၾကရလိမ့္မယ္´ တဲ့။ ကၽြန္ေတာ္လဲသားေတြနဲ ့ဆက္ျပီးမေဆြးေႏြးေတာ့ဘဲ၊ `ကဲဒီလိုလုပ္ကြာ၊ ေဖေဖတို႔ သားတုိ႔ ့စားဖို ့ ေသာက္ဖို႔ကို အျမဲတာဝန္ယူစီမံေနတဲ့ မင္းတို့ ေမေမကို ေမးၾကည့္ မယ္။ သူက ေန့တိုင္းေစ်းဝယ္ရတယ္။ ဥပုဥ္ေက်ာင္း သြားမယ္။ ရပ္ကြက္ထဲက သာေရး၊ နာေရးကိစၥေတြက အစမလစ္လပ္ရဘူး။ လူထုနဲ့ အျမဲပဲထိေတြ ့ေနတဲ့ ̏လူထု” ပဲေပါ့ကြာ´ဆိုျပီး မီးဖုိေခ်ာင္မွာ အလုပ္ရႈပ္ေနတဲ့ အေမကို ေခၚလိုက္တယ္။ ကၽြန္ေတာ္ကပဲ ေမးလိုက္ပါတယ္။
`ကဲ အေမၾကီးလဲ က်ဳပ္တို ့ေျပာတာေတြ ၾကားျပီးေနမွာေပါ့။ အဆံုးအျဖတ္ေပးပါအံုး´လို ့၊၊
ဒီေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္ဇနီး သားတို ့အေမက “ၾကားပါ့ေတာ့္ နားထဲမွာေတာင္ မဆန့္ေတာ့ဘူး”။ ဒီမွာ ကၽြန္မေျပာမယ္၊ဦးေနဝင္း စတက္ ကတည္းက ႏွစ္ေပါင္းေလးဆယ္ေက်ာ္ ခံခဲ့ရတာေလ။ သူပုန္ထလိုက္ သပိတ္ေမွာက္လိုက္ ဆိုတာလဲ ျပတ္တယ္ မရွိ ဘူး။ လူထု ပိုျပီး ငတ္သထက္ ငတ္လာတာကေတာ့ လက္ေတြ ့ပဲ။ ခုလို အခ်ိန္မ်ဳိးမွာ စစ္အစိုးရျပဳတ္က်ျပီး အရပ္သားအစိုးရ တက္လာဖို႔ပဲလိုတယ္။ ကုလသမဂၢ တပ္ဆိုတာၾကီးပဲလာလာ၊ ေနတိုးတပ္ဆိုတာပဲလာလာ၊ အေမရိကန္တပ္ဆိုတာပဲလာလာ ဘယ္နိုင္ငံ ဘယ္သူကပဲ ကူညီ၊ကူညီ ကၽြန္မတို ့ကေတာ့ လက္ခံမွာပဲ။ ျမန္မာျပည္ ေကာင္းစားဖို ့ဆိုရင္ ရပ္ကြက္ထဲလူအမ်ားေျပာသလို`အေမရိကန္ တပ္ၾကီးရယ္ျမန္ျမန္သာ ဝင္တိုက္ပါေတာ့လို႔´ ဘုရားမွာ ေန့တိုင္းဆုေတာင္းေနတယ္ ေတာ္ေရ႔” လို ့ေျပာျပီး ေဆာင့္ေဆာင့္နဲ့ မီးဖိုခန္းထဲ ျပန္ဝင္သြားပါတယ္။
ကၽြန္ေတာ္က သားေတြကိုၾကည့္ျပီး၊ `ကဲ မင္းတို ့အေမေျပာတာကိုၾကားတယ္ မဟုတ္လား´လို ့ေျပာလိုက္ေတာ့ သားေတြက` အေမက ႏိုင္ငံေရးမွ နားမလည္တာဘဲ´ လို့ မွတ္ခ်က္ခ်လိုက္ပါတယ္။

̏ ကဲ ျပည္သူကို ႏိုင္ငံေရး နားမလည္ဘူးတဲ့ဗ်ား˝

ဟစ္တိုင္ အင္တာနက္ စာမ်က္ႏွာမွ ဦးေရႊအုန္းျမင့္ (စစ္ကိုင္း) ၏ ေဆာင္းပါးကို ကူးယူ ေဖာ္ျပပါသည္။


အညာေႏြတမာေျမ