ဆီသည္မလက္သုတ္၀တ္ ျဖစ္ေနရသည့္ လူထုေခါင္းေဆာင္၏ ႏႈတ္ထြက္စကားတခြန္း

လြတ္ေျမာက္နယ္ေျမတြင္ လူထုေခါင္းေဆာင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္၏ ႏႈတ္ထြက္စကားတခြန္းကို ဆီသည္မလက္သုတ္၀တ္ ျဖစ္ေလာက္ေအာင္ ကိုးကားေျဖၾကားေနမႈမ်ား မၾကာခဏ နားေသာတဆင္ေနရပါသည္။ အထိမ္းအမွတ္အခမ္းအနားမ်ား၊ ေအာက္ေမ့သတိရလြမ္းဆြတ္မႈ အခမ္းအနားမ်ား၊ ႏွစ္ပတ္လည္အခမ္းအနားမ်ားတြင္ မၾကာခဏဆိုသလို ၾကားေနရ၍ ၿပံဳးခ်င္သလိုလုိ ျဖစ္ေနမိပါသည္ (ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို မဟုတ္ပါ။ ကိုးကားေျပာဆိုေနသူမ်ားကို ျဖစ္ပါသည္)။

မ်ားေသာအားျဖင့္ အခမ္းအနားတက္ေရာက္လာသူမ်ားထဲမွ “လြတ္ေျမာက္နယ္ေျမတြင္ အဖြဲ႔အစည္းအမ်ားႀကီး၊ ေခါင္းေဆာင္ႀကီးမ်ား အေျမာက္အျမား ရွိပါလ်က္ကယ္ႏွင့္ အဘယ္ေၾကာင့္ ေတာ္လွန္ေရး မေအာင္ျမင္ေသးပါသနည္း” ဟု အဓိပၸာယ္ရေသာ ေမးျမန္းမႈ (အဆိုပါေမးခြန္းကို မ်ားေသာအားျဖင့္ မ်ဳိးဆက္သစ္ ေက်ာင္းသားလူငယ္မ်ားက စိတ္၀င္တစား ေမးျမန္းတာ ေတြ႔ရပါသည္) အေပၚ အခမ္းအနားတက္ေရာက္လာသည့္ အဖြဲ႔အစည္းေခါင္းေဆာင္ အေတာ္မ်ားမ်ားက ျပန္လည္ေျဖၾကားရာ၌ ထုိႏႈတ္ထြက္စကားကိုသာ ကိုးကားေျဖၾကားတတ္ၾကျခင္းျဖစ္ပါသည္။

လူထုေခါင္းေဆာင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္၏ ႏႈတ္ထြက္စကားဆိုသည္မွာ “ျပည္သူတဦးက ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္အား NLD အခု ဘာလုပ္ေနပါသလဲဟု ေမးျမန္းသည္ကို လူထုေခါင္းေဆာင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က လူထုေတြေကာ ဘာလုပ္ေနသလဲ” ဟု ျပန္လည္ေမးခြန္းထုတ္ ေျဖၾကားလိုက္သည့္ စကားျဖစ္ပါသည္ (ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္၏ ေျဖၾကားမႈအတိုင္း အတိအက်မဟုတ္ပါ။ အခမ္းအနားမ်ားတြင္ မၾကာခဏၾကားရၿပီး အလြတ္ရေနသည့္ ဆိုလိုရင္းကိုသာ ေရးျပျခင္းျဖစ္ပါသည္)။ ထိုစကားကို မၾကာခဏ ကိုးကားေျဖၾကားေနၾကျခင္းျဖစ္သည္။

ထိုသို႔ လူထုေခါင္းေဆာင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္၏ နာမည္ႏွင့္တကြ ကိုင္ေပါက္ခံလိုက္ရသည့္အခါ ေမးျမန္းသူ ေက်ာင္းသားေက်ာင္းသူေလးမ်ားခမ်ာ ဟဲဗီး၀ိတ္လက္သီးႀကီးတလံုး အံုးကနဲ ထိမွန္သြားသည့္အလား မည္သို႔မွ အတြန္႔မတက္ရဲၾကေတာ့ဘဲ မ်က္စိကလယ္ကလယ္ႏွင့္ ၿငိမ္သက္သြားၾကသည္ကို ေတြ႔ရတတ္ၿပီး ေျဖၾကားသူမ်ားကိုေတာ့ ေအာင္ႏုိင္သူ စစ္သူႀကီးမ်ားပမာ ႐ႈတည္တည္ ျပန္ထုိင္ေနၾကသည္ကို ေတြ႔ရေလ့ရွိပါသည္။ သို႔ေသာ္ ထုိစကားကို ၾကားၾကားေနရသည့္ က်ေနာ့္စိတ္ထဲတြင္မူ တစံုတခုကို ဘ၀င္မက်သလိုမ်ဳိး အၿမဲလိုလို ခံစားခဲ့ရပါသည္။

က်ေနာ့္အေနျဖင့္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္၏ ေျဖၾကားမႈသည္ မမွားေသာ္လည္း ကာလံေဒသံႏွင့္ မေလ်ာ္ညီဟု ယူဆ၍ ဘ၀င္မက်မိျခင္းျဖစ္သည္ဟု အေျဖထုတ္မိပါသည္။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္အေနျဖင့္ ေတာ္လွန္ေရးေကာင္စီ အာဏာသိမ္းယူသည့္ ၁၉၆၂ ခုႏွစ္ မတ္လ (၂) ရက္ေန႔ႏွင့္ ၁၉၈၈ ခုႏွစ္ ရွစ္ေလးလံုးအေရးေတာ္ပံုကာလ မတိုင္မီ ၾကားကာလ၌ ထိုစကားကို ေျပာဆိုသည္ဆိုလွ်င္ က်ေနာ့္အေနျဖင့္ တစိတ္တပိုင္း လက္ခံမိမည္ျဖစ္ပါသည္။

အဘယ့္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ ထိုအခ်ိန္က ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ မဆလပါတီႏွင့္ အာဏာရွင္ဗိုလ္ေန၀င္း၏ မဆလအစိုးရ လက္ေအာက္ခံ အဖြဲ႔အစည္းမ်ားမွအပ ျပည္သူလူထုကို အမွန္တကယ္ ကိုယ္စားျပဳသည့္ အဖြဲ႔အစည္း အသင္းအပင္းမ်ား ဖြဲ႔စည္းခြင့္မရေသး၊ လူထုကို ကိုယ္စားျပဳသည့္ ေခါင္းေဆာင္မ်ား မေပၚေပါက္ေသး (ရွိခဲ့သည့္ ႏုိင္ငံေရးပါတီမ်ား၊ အဖြဲ႔အစည္းမ်ားကို ဖ်က္သိမ္းခဲ့ၿပီး၊ လွ်ဳိ႕၀ွက္ဖြဲ႔စည္းသည္မ်ား ရွိလွ်င္လည္း ရက္ရက္စက္စက္ ႏွိပ္ကြပ္ထား) ၍ ျဖစ္ပါသည္။

ထုိသို႔ လူထုကိုယ္စားျပဳ အဖြဲ႔အစည္းမ်ား၊ ေခါင္းေဆာင္မ်ား တရား၀င္ထြက္ေပၚျခင္း မရွိေသးသည့္အတြက္ ထုိအခ်ိန္ကာလမ်ဳိးမွာဆိုလွ်င္ ျမန္မာျပည္ ဒီမိုကေရစီစနစ္သို႔ ကူေျပာင္းေအာင္ေဆာင္႐ြက္ျခင္းဟူသည့္ အေရးကိစၥသည္ ထိုစဥ္ကာလက ျပည္သူတဦးျဖစ္သည့္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္နည္းတူ ျမန္မာျပည္သူျပည္သားမ်ားအားလံုး၌ အညီအမွ် တာ၀န္ရွိသည္ဟု ယူဆပါသည္။ ထိုကာလ၌ အဆုိပါစကားကို ေျပာဆိုခဲ့သည္ဆိုလွ်င္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္လည္း သာမန္ျပည္သူ၊ ေမးျမန္းသူလည္း သာမန္ျပည္သူပင္ျဖစ္၍ ေလ်ာ္ညီသည္ဟု ယူဆပါသည္။

သို႔ေသာ္ ထုိစကားကို ရွစ္ေလးလံုးအေရးေတာ္ပံု ေနာက္ပိုင္းကာလ၌ ေျပာဆိုခဲ့ျခင္းျဖစ္၍ အေျခအေန၊ အခ်ိန္အခါႏွင့္ မေလ်ာ္ညီဟု ယူဆမိျခင္းျဖစ္ပါသည္။ အဘယ္ေၾကာင့္ ဆိုေသာ္ ရွစ္ေလးလံုးေနာက္ပိုင္းကာလတြင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္သည္ သာမန္ျပည္သူတဦးအေနအထား မဟုတ္ေတာ့ဘဲ ျမန္မာျပည္သူလူထုတရပ္လံုးက အားကိုးသည့္ လူထုေခါင္းေဆာင္ အျဖစ္သို႔ ေရာက္ရွိလာခဲ့ၿပီျဖစ္ပါသည္။ သို႔ျဖစ္၍ သာမန္ျပည္သူမ်ားႏွင့္ အညီအမွ် တာ၀န္ရွိသည္မဟုတ္ေတာ့ဘဲ သာမန္ျပည္သူမ်ားထက္ အဆေပါင္းမ်ားစြာ တာ၀န္ရွိသည့္ အထင္ကရ ျပည္သူတဦးျဖစ္လာၿပီဟု ေျပာရမည္ျဖစ္ပါသည္ (‘ဒီမိုကေရစီမရရင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္တာ၀န္ပဲ’ ဟု ပံုခ်ေျပာဆိုျခင္းမ်ဳိး မဟုတ္သည္ကိုေတာ့ အလိုအေလ်ာက္ နားလည္ၿပီးျဖစ္လိမ့္မည္ဟု ယူဆပါသည္)။

ထို႔အျပင္ ရွစ္ေလးလံုးအေရးေတာ္ပံု ေနာက္ပိုင္းကာလသည္ အာဏာသိမ္းစစ္အုပ္စု၏ ရက္စက္စြာ ပစ္ခတ္သတ္ျဖတ္မႈေၾကာင့္ ရဟန္းရွင္လူ ေက်ာင္းသားျပည္သူ အေျမာက္အျမား ေသေက် အဖမ္းအဆီးခံရကာ၊ ဘ၀ေတြ စြန္႔လႊတ္ကာ ေပးဆပ္ၿပီးခ်ိန္၊ ေပးဆပ္ေနရခ်ိန္ျဖစ္ပါသည္။ ထိုမွတဆင့္ အမ်ဳိးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္ဟူသည့္ ျပည္သူတို႔၏ အသက္ေသြးေခြၽး ေပးဆပ္မႈမ်ား ၾကားမွ သီးပြင့္လာေသာ ဦးေဆာင္ပါတီႀကီးတရပ္ ေပၚေပါက္လာခ်ိန္၊ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္သည္လည္း ၁၉၉၀ ျပည့္ႏွစ္ ပါတီစံုဒီမိုကေရစီအေထြေထြ ေ႐ြးေကာက္ပြဲႀကီး၌ ျပည္သူလူထုတရပ္လံုးက အားကိုးတႀကီးျဖင့္ မန္းဒိတ္အျပည့္ေပးခဲ့သည့္ အမ်ဳိးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္၏ ေခါင္းေဆာင္ (၀ါ) လူထုအားအကိုးဆံုးျဖစ္သည့္ ေခါင္းေဆာင္တဦး ျဖစ္ေနခ်ိန္လည္း ျဖစ္ေပသည္။

တနည္းအားျဖင့္ ေျပာရမည္ဆိုလွ်င္ ျပည္သူလူထုအေနျဖင့္ လွည္းေနေလွေအာင္း ျမင္းေဇာင္းမက်န္ ဆႏၵထုတ္ေဖာ္ျပသၿပီး ၾကျခင္း၊ အခြင့္အေရးရလွ်င္ ရသလို မေက်နပ္မႈမ်ားကို ဆက္လက္ထုတ္ေဖာ္ျပသေနၾကျခင္း၊ အေသခံ တိုက္ပြဲ၀င္ခဲ့ၿပီးၾကျခင္း၊ အသည္းၾကားမွ မဲျပားမ်ားကို တခဲနက္ ပံုေအာေပးၿပီးျခင္း တည္းဟူသည့္ ေပးဆပ္မႈမ်ဳိးစံုကို ကမ္းကုန္ေအာင္ ေဆာင္႐ြက္ၿပီးခဲ့ ၾကသည့္ ကာလဟု ေျပာရမည္ျဖစ္ပါသည္ (စကားခ်ပ္ - ၂၀၀၇ ခုႏွစ္က်မွ ျဖစ္သည့္ ေရႊ၀ါေရာင္ေတာ္လွန္ေရးတြင္လည္း ရဟန္းရွင္လူ ေက်ာင္းသားျပည္သူအေပါင္း ထပ္မံတာ၀န္ေက်ခဲ့ၾကသည္ကို အားလံုးအသိပင္ျဖစ္ပါသည္။ တာ၀န္မေက်သူေတြ မည္သူေတြလဲဆိုသည္ကိုေတာ့ စာဖတ္သူမ်ား မိမိဘာသာ ဆက္လက္စဥ္းစားၾကပါကုန္)။

ထို႔ျပင္တ၀ ျပည္သူလူထုတရပ္လံုးက NLD ကို မန္းဒိတ္အျပည့္ ေပးထားၿပီးခ်ိန္ျဖစ္၍ ဒီမိုကေရစီစနစ္သို႔ ကူးေျပာင္းေရး၏ အဆင့္တဆင့္ျဖစ္ေသာ အာဏာလႊဲေျပာင္းရယူႏိုင္ရန္အတြက္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ဦးေဆာင္သည့္ NLD ပါတီႏွင့္ ဗုိလ္ခ်ဳပ္သန္းေရႊ ဦးေဆာင္သည့္ နအဖစစ္အုပ္စုတို႔ အဓိက စီးခ်င္းထိုးရမည့္အခ်ိန္ (စစ္တုရင္စကားႏွင့္ ေျပာရလွ်င္ အၿပီးသတ္ End Game အပိုင္းကို လွလွပပ ဉာဏ္ကစားၿပီး ေရႊ႕ရမည့္အခ်ိန္) ျဖစ္သည္ဟု ယူဆပါသည္။ လူထုအေနျဖင့္ ၁၉၆၂ ခုႏွစ္ ဆဲဗင္းဂ်ဴလိုင္အေရးအခင္းမွစ၍ ၉၀ ျပည့္ေရြးေကာက္ပြဲအထိ အဆင့္ဆင့္ ေပးဆပ္တိုက္ပြဲ၀င္ခဲ့၍ ထိုသို႔ စီးခ်င္းထိုးႏုိင္မည့္ အေျခအေန အခ်ိန္ကာလသို႔ ေရာက္ရွိခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္ဆိုလွ်င္လည္း မွားမည္မဟုတ္ေပ။

ထိုအခ်ိန္မ်ဳိးတြင္ အဆိုပါေမးျမန္းသူ ျပည္သူ (စစ္အုပ္စု၏ သူလွ်ဳိဒလန္ ျပည္သူျဖစ္ျဖစ္၊ ဒီမိုကေရစီတုိက္ပြဲ၀င္ ျပည္သူျဖစ္ျဖစ္၊ ႐ိုး႐ိုးသာမာန္ျပည္သူျဖစ္ျဖစ္) ၏ နံေဘး၌ က်ေနာ္ရွိမည္ဆိုလွ်င္ က်ေနာ္အားကိုးသည့္ လူထုေခါင္းေဆာင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစု ၾကည္ထံမွ NLD ပါတီ လုပ္ကိုင္ေဆာင္႐ြက္ေနသည္မ်ားကို ရွင္းျပေျပာဆိုၿပီး “က်မရဲ႕ ဦးေဆာင္မႈေနာက္ကိုသာ ယံုယံုၾကည္ၾကည္ လုိက္ခဲ့ၾကပါ။ က်မတို႔ ညီညီၫြတ္ၫြတ္ လုပ္ေဆာင္ရင္ ဒီမိုကေရစီ ရကိုရပါမယ္” ဟူသည့္ အားရွိစရာ ႏႈတ္ထြက္စကားမ်ဳိးကိုပဲ ၾကားခ်င္မိမည္မွာ အမွန္ျဖစ္ပါသည္။

ထုိသို႔ က်ေနာ္ၾကားခ်င္သည့္ ႏႈတ္ထြက္စကားမ်ဳိးမဟုတ္ဘဲ “လူထုေတြေကာ ဘာလုပ္ေနသလဲ” ဟူသည့္ ႏႈတ္ထြက္အေျဖစကားကိုသာ ၾကားခဲ့ရမည္ဆိုလွ်င္ေတာ့ ထိုစဥ္ကတည္းက က်ေနာ္ ပါးစပ္အေဟာင္းသားျဖစ္ၿပီး စိတ္ကသိကေအာက္ျဖစ္ကာ ဘ၀င္မက်ျဖစ္ေနခဲ့ရမည္ဟု ထင္ပါသည္။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္၏ အဆိုပါႏႈတ္ထြက္စကားကို လြတ္ေျမာက္နယ္ေျမေရာက္မွ က်ယ္က်ယ္ေလာင္ေလာင္ ၾကားရသည့္အတြက္ ဆယ္စုႏွစ္တစုစာမွ် စိတ္သက္သာရာ ရခဲ့ျခင္းအေပၚ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ပဲ ေက်းဇူးတင္ရေတာ့မည္လား မေျပာတတ္ေတာ့ေပ။

မည္သို႔ပင္ျဖစ္ေစ လူထုေခါင္းေဆာင္၏ ႏႈတ္မွ အဆိုပါစကား ေျပာဆိုခဲ့ျခင္းအတြက္ က်ေနာ္အေနျဖင့္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ အေပၚ ေလးစားမႈ တျပားသားမွ ေလ်ာ့က်သြားမည္မဟုတ္သလို အားကိုးစိတ္လည္း ျမဴတမႈန္စာမွ် လြင့္စင္သြားမည္မဟုတ္ပါ။ ေလးစားၿမဲ ေလးစားလ်က္၊ ဦးၫႊတ္ၿမဲ ဦးၫႊတ္လ်က္၊ အားကိုးၿမဲ အားကိုလ်က္ပင္ ရွိေနပါသည္။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ကိုယ္ႏိႈက္က က်မေျပာတာ မမွားဘူးဟု ေနာင္တခ်ိန္ဆိုလာလွ်င္လည္း က်ေနာ္အေနျဖင့္ က်ေနာ္တို႔၏ လူထုေခါင္းေဆာင္သည္ ထက္ျမက္သြက္လက္ၿပီး တုံ႔ျပန္မႈ ျမန္ဆန္လြန္းသြား၍သာ ထိုသို႔ ေျပာထြက္သြားျခင္းျဖစ္သည္ဟု ယခုကတည္းက တဖက္သတ္ မွတ္ယူထားေတာ့မည္ ျဖစ္ပါသည္ (သို႔မွသာ က်ေနာ္ စိတ္သက္သာရာ ရမည္ျဖစ္သည့္အတြက္ ခြင့္လႊတ္ၾကေစလိုပါသည္)။

ေနာက္တခ်က္ စိတ္မသက္မသာျဖစ္ရသည့္ အေၾကာင္းမွာ ထိုစကားကို လြတ္ေျမာက္နယ္ေျမမွ အဖြဲ႔အစည္းေခါင္းေဆာင္မ်ား တဖြဖြ ကိုးကားေျပာဆိုေနျခင္းသည္လည္း ေနာက္ထပ္ မဆီေလ်ာ္မႈတခုဟု ယူဆမိ၍ ျဖစ္ပါသည္။ အဘယ့္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ လြတ္ေျမာက္နယ္ေျမမွ အဖြဲ႔အစည္းေခါင္းေဆာင္မ်ား စည္း႐ံုးလႈပ္ရွားႏိုင္သည့္ အေနအထား၊ တိုက္ပြဲ၀င္ႏိုင္ပံု-၀င္ခဲ့ပံုႏွင့္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ စည္း႐ံုးလႈပ္ရွားႏိုင္သည့္ အေနအထား၊ တိုက္ပြဲ၀င္ႏိုင္ပံု-၀င္ခဲ့ပံုတို႔ မ်ားစြာကြာျခားလြန္းေန၍ ထိုသို႔ယူဆမိျခင္းျဖစ္ပါသည္။

လြတ္ေျမာက္နယ္ေျမမွ အဖြဲ႔အစည္းေခါင္းေဆာင္မ်ားအေနျဖင့္ လြတ္ေျမာက္နယ္ေျမတြင္ သန္းႏွင့္ခ်ီ (ျမန္မာျပည္ ပတ္ပတ္လည္၌ ခန္႔မွန္းေျခ ေလးသန္းခန္႔ရွိမည္ထင္) သည့္ လူထုကို ျပည္တြင္းမွာထက္ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ စည္း႐ံုးလႈပ္ရွား ႏိုင္ျခင္း၊ အင္အားစုေဆာင္းၿပီး နည္းေပါင္းစံုျဖင့္ တိုက္ပြဲ၀င္ရန္ ႀကိဳးစားႏိုင္သည့္ အခြင့္အေရးမ်ားရွိျခင္း စသျဖင့္ အေျခအေန တိုက္ပြဲ၀င္ႏိုင္ပံု၊ ၀င္ရပံုျခင္း မ်ားစြာမတူညီသည့္အေလ်ာက္ အႏွစ္ (၂၀) အတြင္း မိမိတို႔ ရင္ဆိုင္ခဲ့ရသည့္ အခက္အခဲမ်ား၊ ေအာင္ျမင္မႈ က်႐ံႈးမႈ အေတြ႔အႀကံဳမ်ားအေပၚ အေျခခံ၍သာ ႐ိုး႐ိုးသားသား ေျဖၾကားသင့္သည္ဟု ျမင္ပါသည္။ သို႔မွသာ လြတ္ေျမာက္နယ္ေျမတြင္ ဆက္လက္တိုက္ပြဲ၀င္ရမည့္ ေနာက္မ်ဳိးဆက္မ်ားအေနျဖင့္ လြတ္ေျမာက္နယ္ေျမ၏ တိုက္ပြဲပံုသဏၭာန္ အေျခအေနအမွန္ကို သိရွိႏိုင္မည္ျဖစ္ပါသည္။

ထိုသို႔မဟုတ္ဘဲ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္၏ ႏႈတ္ထြက္စကားကိုသာ ဆီသည္မလက္သုတ္၀တ္ျဖစ္ေအာင္ ကိုးကားေျဖၾကားေန ၾကျခင္းသည္ “ေခါင္းေဆာင္ႀကီးမ်ားအေနနဲ႔ အခုအခ်ိန္အထိ ဘာျဖစ္လို႔ ညီၫြတ္မႈ မတည္ေဆာက္ႏိုင္ၾကတာလဲ၊ တခုတည္း ေသာ တပ္ေပါင္းစု ဘာျဖစ္လို႔ မဖြဲ႔ႏိုင္ၾကတာလဲ၊ ေခါင္းေဆာင္ႀကီးေတြ ဒိုနာအလိုက် ဗာဟီရေတြ မ်ားေနလို႔ ျပည္ပမွာရွိတဲ့ သန္းနဲ႔ခ်ီတဲ့ လူထုထဲဆင္းၿပီး စည္း႐ံုးလုပ္ေဆာင္ဖို႔ မအားမလပ္ ျဖစ္ခဲ့ၾကတာလား၊ ရွိခဲ့ၿပီးသား အင္အားစုေတြ ဘာျဖစ္လို႔ ေလ်ာ့နည္းသြားရတာလဲ၊ အမွန္တကယ္ ေတာ္လွန္ေရးလုပ္ခ်င္သူေတြ တတိယႏိုင္ငံေတြဆီ ထြက္မသြားေအာင္ ေခါင္းေဆာင္ ႀကီးမ်ား ဘာျဖစ္လို႔ မစည္း႐ံုးႏိုင္ခဲ့ၾကတာလဲ။ ေရႊ၀ါေရာင္တုန္းက ျပည္တြင္းကို ဘယ္လိုပံ့ပိုးခဲ့ပါသလဲ၊ နာဂစ္တုန္းက ဘယ္လိုဘယ္ပံု ကူညီခဲ့ပါသလဲ” စသည္ … စသည္ … ကဲ့သို႔ေသာ ေမးခြန္းေပါင္းစံု တရစပ္တက္လာမည္စိုး၍ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္၀ိတ္ကို အကာအကြယ္ယူ ပိတ္ဆို႔ေျဖၾကားေနၾကျခင္းလားဆိုၿပီး အေတြးပြားစရာျဖစ္ေနပါသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ဆားထိမွာေၾကာက္သည့္ တီေကာင္မ်ားကို မ်က္စိထဲေျပးျမင္ကာ က်ေနာ္ၿပံဳးခ်င္ခ်င္ ျဖစ္မိျခင္းျဖစ္သလို နအဖသတင္းစာရွင္းလင္းပြဲ၌ စစ္ဗိုလ္မ်ား မဆီမေလ်ာ္ တဘက္ပိတ္ ေျဖၾကားပံုမ်ဳိးႏွင့္ ထူးမျခားနားျဖစ္ေန၍လည္း ၿပံဳးမိျခင္းျဖစ္ပါသည္။

အမွန္စင္စစ္ ဒီမိုကေရစီတိုက္ပြဲ ေအာင္ျမင္မႈမရရွိေသးသည့္ အေၾကာင္းအရင္းမ်ားႏွင့္ ပတ္သက္၍ စိတ္၀င္တစား သိလိုလွသည့္ မ်ဳိးဆက္သစ္ ေက်ာင္းသားလူငယ္ေလးမ်ား၏ ႐ုိးသားစြာ ေမးျမန္းမႈမ်ားအေပၚ ေခါင္းေဆာင္မႈအခန္းက႑၌ တာ၀န္ယူထားၾကသူမ်ား၊ တာ၀န္ရွိသည္ဟု ခံယူထားၾကသူမ်ားအေနျဖင့္ ကုိယ့္လိပ္ျပာ ကိုယ္လံုၾကသည္ဆိုလွ်င္ မိမိတို႔ ေတြ႔ႀကံဳခဲ့သည့္ အမွားအယြင္းမ်ား၊ အခက္အခဲမ်ား၊ ေအာင္ျမင္ခဲ့မႈ၊ ဆံုး႐ႈံးခဲ့မႈမ်ားကို အရင္းအတိုင္း (ေမးခြန္းေတြ ဘယ္ေလာက္တက္တက္) စိတ္ရွည္ရွည္ႏွင့္ အေက်အလည္ ေျဖၾကားေပးသင့္၊ ေျဖၾကားရဲသင့္သည္ဟု ယူဆမိပါသည္။

ထိုသို႔ ေရွ႕မ်ဳိးဆက္မ်ားက မိမိတို႔၏ အားနည္းခ်က္မ်ား၊ အမွားမ်ားကို တာ၀န္ယူရဲ၊ ႐ိုး႐ုိးသားသား ၀န္ခံ လက္ကမ္းရဲမွသာ ဆက္လက္တိုက္ပြဲ၀င္လိုသည့္ ေနာက္မ်ဳိးဆက္သစ္မ်ားအေနျဖင့္ ထိုအမွားမ်ား၊ အားနည္းခ်က္မ်ားကို သင္ခန္းစာယူ ေရွာင္ရွားၿပီး တိုက္ပြဲပံုသဏၭာန္အသစ္မ်ား ေဖာ္ေဆာင္ဖို႔၊ ေတာ္လွန္ေရးကို ေတာ္လွန္ေရးႏွင့္တူေအာင္ ဆင္ႏႊဲဖို႔ လမ္းပြင့္သြား မည္ဟု ယံုၾကည္မိပါသည္။

ေဒါက္တာလြဏ္းေဆြ
ေခတ္ျပိဳင္စာမ်က္နွာမွ ကူးယူေဖၚျပထားပါသည္၊
အညာေႏြတမာေျမ