နကၡတ္တာရာ သမိုင္းတြင္တဲ့ ဂ်ဴလိုင္ ၂၂

သမိုင္းတြင္မယ့္ ၂၁ ရာစုအတြက္ အခ်ိန္အၾကာျမင့္ဆံုး ေနလံုး၀ ၾကတ္ျခင္းတဲ့။
၂၀၀၉ ဂ်ဴလိုင္ ၂၂ ရက္ေန႔တဲ့။
အိႏိၵယ ႏိုင္ငံကေန ျမင္ရမယ္တဲ့။
၆ မိနစ္နဲ႔ ၃၉ စကၠန္႔မို႔ အခ်ိန္အၾကာဆံုးပါတဲ့။
ဒီလို အခ်ိန္အၾကာ ေနလံုး၀ ၾကတ္တာဟာ ႏွစ္ ၁၀၀ေက်ာ္မွ တခါ ျဖစ္တတ္တာမ်ိဳးပါတဲ့။
တသက္မွာ တခါ ၾကံဳေတာင့္ၾကံဳခဲ ျဖစ္ရပ္ပါတဲ့။
ေနာက္တခါ ဒီလိုျဖစ္တာျမင္ရေအာင္က လာမယ့္ ၂၁၃၂ ခုႏွစ္ ဂၽြန္လ ၁၃ ရက္ေန႔အထိ ေစာင့္္ရအံုးမယ္တဲ့။

ဒီလိုတသက္မွ တခါ ျမင္ရတာလို႔ဆိုေတာ့ ၂၁၃၂ အထိ အသက္ရွည္မွာ မဟုတ္တဲ့က်မ ေနလံုး၀ၾကတ္တာကို ျမင္ရမယ့္ အိႏၵိယကို ေရာက္ေနေလေတာ့ ဒါ အခြင့္ထူးပဲဆိုျပီး မနက္ေစာေစာ ထၾကည့္ျဖစ္ပါတယ္။

ေဒလီေကာင္းကင္မွာ ေနၾကတ္ေနတဲ့ပံု

က်မရွိေနတဲ့ ေဒလီျမိဳ႔ေကာင္းကင္ၾကီးကေတာ့ ေန စ ၾကတ္မယ္္လို႔ ေျပာတဲ့ မနက္ခင္း ၆ နာရီ ေက်ာ္ေက်ာ္္မွာေတာ့ တိမ္ေတြ အံု႔ဆုိင္းေနတာေၾကာင့္ ေနစၾကတ္တဲ့ပံုကို မျမင္လိုက္ရပါဘူး။ တိမ္နည္းနည္းရွင္းလာလို႔ က်မ ျမင္ရတဲ့အခ်ိန္မွာေတာ့ ေနက တျခမ္းပဲ ရွိပါေတာ့တယ္။ အဲဒီေနတျခမ္း လတျခမ္းကလည္း တိမ္ေတြထဲ ၀င္လိုက္ထြက္လိုက္ျဖစ္ေနတာပါပဲ။


တိုက္ရိုက္လႊင့္ေနတဲ့ အိႏၵိယ တီဗီလိုင္းေတြမွာေတာ့ ေနၾကတ္ရာ လမ္းေၾကာင္းတေလွ်ာက္မွာရွိတဲ့ ျမိဳ႔ေတြက ေနၾကတ္ေနတဲ့ အေျခအေန ရုပ္ပံုေတြကို ေတြ႔ေနရပါတယ္။

အိႏိၵယကိုျဖတ္သြားတဲ့ ေနၾကတ္ရာလမ္းေၾကာင္းတေလွ်ာက္မွာေတာ့ ဗာရာဏသီ၊ ဂါယာနဲ႔ ပတၱနားျမိဳ႔ေတြဟာျဖင့္ အရွင္းလင္းဆံုးျမင္ရမယ့္ ေနရာေတြပါတဲ့။ အထူးသျဖင့္ကေတာ့ ပတၱနားျမိဳ႔နားက တရီဂါနာ ဆိုတဲ့ မထင္မရွားရြာကေလးမွာပါပဲ။ အဲဒီရြာကေလးကို ေနၾကတ္တဲ့ လမ္းေၾကာင္းက တည့္တည့္ျဖတ္သြားမွာဆိုေတာ့ အဲဒီရြာကေလးကို အိႏၵိယ သိပၸံပညာရွင္ေတြ၊ ႏိုင္ငံတကာက ၾကယ္တာရာ နကၡတ္ ေလ့လာတဲ့သူေတြ၊ ကမၻာလွည့္ခရီးသည္ေတြ၊ ေနလံုး၀ ၾကတ္တာကို ၾကည့္လိုတဲ့သူေတြ စုရံုးေရာက္ေနၾကတာ အမ်ားၾကီးပါပဲ။

ျမင့္ျမတ္တဲ့ ျမိဳ႔ေတာ္ရယ္လို႔ အယူရွိတဲ့ ေရွးေဟာင္းျမိဳ႕ေတာ္ ဗာရာဏသီ ျမိဳ႔က ဂဂၤါျမစ္ကမ္းမွာလည္း လူေတြကမ္းလံုးညြတ္ပါပဲရွင္။

အခ်ိန္ေတြ တတိတိ ေက်ာ္လာခ်ိန္မွာေတာ့ ေဒလီေကာင္းကင္မွာ တိမ္နည္းနည္းရွင္းသြားေတာ့ လျခမ္းပံုေသးေကြးေကြးေလးနဲ႔ ေနၾကတ္ေနတာ ေပၚလာပါတယ္။ ေနေရာင္ဟာလည္း သိသိသာသာ နည္းလာပါတယ္။ ေဒလီကေတာ့ ေနလံုး၀ ၾကတ္တဲ့ လမ္းေၾကာင္းေပၚက်ေနတာ မဟုတ္တာေၾကာင့္ တစိတ္တပိုင္း ေနၾကတ္တာကိုပဲ ျမင္ရတာပါ။

ဒီအခ်ိန္မွာေတာ့ ေနလံုး၀ၾကတ္တဲ့ လမ္းေၾကာင္းေပၚ တိုက္႐ိုက္က်တဲ့ ျမိဳ႔ေတြမွာေတာ့ ေနလံုးၾကီး တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ ေပ်ာက္သြားျပီးေတာ့ လအရိပ္ မည္းမည္းေဘးပတ္လည္မွာ အျဖဴေရာင္ ေတာက္ပတဲ့ စက္၀ိုင္းၾကီးအျဖစ္ ေျပာင္းသြားပါေတာ့တယ္။

အဲဒီအခ်ိန္မွာ ေနေရာင္လံုး၀ ေပ်ာက္သြားျပီး ညအေမွာင္လိုျဖစ္သြားတာကို ရုပ္သံလိုင္းေတြကေန ျမင္ေနရပါတယ္။ ေနၾကတ္တဲ့ျမင္ကြင္းကို ရွင္းရွင္းျမင္ႏိုင္တယ္ဆိုတဲ့ တရီဂါနာ ရြာေလးမွာေတာ့ မိုးတိမ္ေတြ အံု႔ဆိုင္းလာတာေၾကာင့္ ျမင္ကြင္း မရွင္းဘူးလို႔ သိရပါတယ္။

ေနလံုး၀ၾကတ္ရာမွာ ျဖစ္ေပၚတတ္တဲ့ စိန္လက္စြပ္ပံုစံ ေရာင္ျခည္၀ိုင္း Diamond ring ကိုေတာ့ ဗာရာဏသီ ေကာင္းကင္မွာ ရွင္းရွင္းလင္းလင္း ျမင္လိုက္ရပါတယ္။

ေနကို ကြယ္ေနတဲ့ လရိပ္မဲမဲရဲ႔ ေဘးပတ္လည္မွာ အလင္းေရာင္၀ိုင္းစက္စက္ရယ္ အဲဒီ ေရာင္ျခည္အ၀ိုင္းရဲ႔ ထိပ္ပိုင္းမွာ စိန္ပြင့္ေလး ေတာက္ပေနသလို ျမင္ရတာ သိပ္လွတာပါပဲ။ က်မ တသက္မွာ ဒါမ်ိဳး တခါမွ မေတြ႔ဖူးပါဘူး။ က်မကိုယ္တိုင္ကိုယ္က် ျမင္ဖူးခ်င္ေပမယ့္ အေျခအေနမေပးတာေၾကာင့္ တီဗီကေနပဲ ၾကည့္ရပါတယ္။

က်မေနတဲ့ ေဒလီေကာင္းကင္မွာေတာ့ လျခမ္းေကြး မွ်င္မွ်င္ေလးက တိမ္ေတြၾကားမွာ ျမဳပ္တလွည့္ ေပၚတလွည့္နဲ႔ သူ႔ကုိလွမ္းၾကည့္ေနတဲ့လူေတြကို က်ီစားေနပါတယ္။

အိႏိၵယႏိုင္ငံ အေနာက္ပိုင္းမွာ မနက္ ၅ နာရီခြဲေလာက္က စ လို႔ အေရွ႔ဖက္ကို တျဖည္းျဖည္း ေရြ႕သြားတဲ့ ေနၾကတ္တဲ့ လမ္းေၾကာင္းဟာ နီေပါႏုိင္ငံ အေရွ႔ပိုင္း၊ ဘဂၤလားေဒ့ရွ္ ေျမာက္ပိုင္း၊ ျမန္မာႏိုင္ငံ ေျမာက္ဖ်ားပိုင္း၊ တိဘက္ အလယ္ပိုင္း၊ တရုတ္ႏိုင္ငံနဲ႔ ဂ်ပန္ႏိုင္ငံ ေတာင္ပိုင္းစြန္းက Yakushima, Tokararetto စတဲ့ ကၽြန္းငယ္ေလးေတြကိုျဖတ္သြားျပီး ပစိဖိတ္ သမုဒၵရာ ေတာင္ပိုင္းႏိုင္ငံေလး တခုျဖစ္တဲ့ Kiribati မွာ အဆံုးသတ္တာျဖစ္ပါတယ္။

က်မတို႔ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာေတာ့ တိမ္ကင္းစင္တဲ့ ႏိုင္ငံ အလယ္ပိုင္းနဲ႔ ေျမာက္ဖ်ားပိုင္းမွာ ေနတစိတ္တေဒသၾကတ္တာကို ေတြ႔ျမင္ရတယ္လို႔ မိတ္ေဆြ သူငယ္ခ်င္းေတြက ဆိုပါတယ္။ ရန္ကုန္မွာေတာ့ မိုးေတြ အံု႔ဆိုင္းေနတာ၊ မိုးရြာေနတာေၾကာင့္ ဘာမွ မျမင္ရသလို မနက္ခင္း ေနထြက္ခ်ိန္ျဖစ္တာက တေၾကာင္း မိုးအံု႔တာက တေၾကာင္းတို႔ေၾကာင့့္ အလင္းေရာင္ဟာ ထူးထူးျခားျခား ေျပာင္းလဲတာ မသိသာဘူးလို႔ ေျပာၾကပါတယ္။

ေနၾကတ္တဲ့ လမ္းေၾကာင္းေပၚက ျမိဳ႔ေတြကို သြားခြင့္မရခဲ့တဲ့အတြက္ က်မသိပ္ျမင္ဖူးခ်င္တဲ့ ေနလံုး၀ၾကတ္ျပီး ေပၚလာတဲ့ Diamond Ringရယ္ ေနအလင္းေရာင္ ရွိေနရမယ့္အခ်ိန္မွာ ေမွာင္ေမွာင္ၾကီးျဖစ္သြားရတဲ့ ခံစားခ်က္ကိုေတာ့ မရလိုက္ရပါဘူး။ တီဗီထဲက ရုပ္ပံုေတြကိုပဲၾကည့္ျပီး ေက်နပ္လိုက္ရပါတယ္။

အိႏၵိယ သိပၸံပညာရွင္တခ်ိဳ႕ရယ္ သတင္းဌာန တခ်ိဳ႕က သတင္းေထာက္ေတြရယ္ကေတာ့ အိႏၵိယေလတပ္က ေလယာဥ္ေတြနဲ႔ ေနၾကတ္တာကို ေကာင္းကင္ေပၚကေန အနီးကပ္ လိုက္ၾကည့္ၾကတာကိုလည္း အားက်ဖြယ္ရာ ေတြ႔ရပါတယ္။

အိႏၵိယက ေနၾကတ္တာ ျပန္ထြက္ေနခ်ိန္မွာေတာ့ နီေပါ၊ တိဘက္၊ တရုတ္ျပည္၊ ဂ်ပန္ျပည္တို႔က ကၽြန္းကေလးေတြမွာ ေနေရာင္ ေပ်ာက္ကြယ္သြားျပီး ေကာင္းကင္မဲမဲမွာ အလင္းေရာင္၀ိုင္းေလးျဖစ္သြားေနတာကို တီဗီသတင္းဌာနေတြကေနတဆင့္ ျမင္ရပါတယ္။

ေနၾကတ္ေနတဲ့အခ်ိန္မွာ့ ဗာရာဏသီက ဂဂၤါျမစ္ကမ္းမွာေတာ့ ေရခ်ိဳးဆင္းတဲ့သူေတြ ေနမင္းကို ပူေဇာ္ပသ အသံေတြနဲ႔ စည္ကားလို႔ေနပါတယ္။ ေနၾကတ္တာ ျပီးသြားခ်ိန္မွာေတာ့ ဂဂၤါ ျမစ္ကမ္းမွာ ေရခ်ိဳးဆင္းၾကတဲ့သူ မ်ားလြန္းတာေၾကာင့္ ျမစ္ကမ္းနဖူးက လူအုပ္ၾကီး ျပိဳက်ျပီး ေရထဲနစ္ေသတဲ့ အသက္ ၈၀ အရြယ္ အမ်ိဳးသမီးတဦးရယ္၊ လူပိေသတဲ့ အျခားသူတဦးရယ္ ျပီးေတာ့ ဒဏ္ရာရတဲ့သူ ၂၀ နီးပါးရွိတယ္ဆိုတဲ့ စိတ္မေကာင္းစရာ ျဖစ္ရပ္တခု ျဖစ္သြားပါေသးတယ္။

“ဒီလိုေနၾကတ္ခ်ိန္မွာ ျမင့္ျမတ္တဲ့ ဂဂၤါျမစ္ထဲ ေရခ်ိဳးမယ္၊ ဗာရာဏသီမွာ လာျပီးေတာ့ ေနမင္းကို ပူေဇာ္မယ္ဆိုရင္ ေနာက္ဘ၀အတြက္ ေကာင္းမႈကုသိုလ္ေတြ အမ်ားၾကီး ရလိမ့္မယ္လို႔ ဘိုးေဘးေတြက ေျပာတာေၾကာင့္ အခုလို လာရပါတယ္” လို႔ အိႏိၵယ အလယ္ပိုင္းကေန ဗာရာဏသီကို လာခဲ့တဲ့ အမ်ိဳးသားၾကီးတေယာက္က သတင္းဌာန တခုကို ေျပာျပတာ ၾကားလိုက္ရပါတယ္။

ဒီလိုေနၾကတ္တာကို ေကာင္းကင္မွာ ေပၚလာတဲ့ စိန္လက္စြပ္ျဖစ္တာမို႔ ေကာင္းတဲ့ လကၡဏာျဖစ္တယ္၊ တသက္မွာ တခါမို႔ ၾကံဳေတာင့္ၾကံဳခဲ ျဖစ္တယ္လို႔ ႐ႈျမင္ၾကတာေတြ ရွိသလို၊ မနက္ခင္းခ်ိန္ မဂၤလာရွိတဲ့အခ်ိန္မွာ အလင္းေရာင္နဲ႔ အစမျပဳပဲ Dark Rising အေမွာင္ထုနဲ႔ စတင္တာျဖစ္လို႔ မေကာင္းတဲ့ နိမိတ္ျဖစ္တယ္၊ အလင္းေရာင္ေပးတဲ့ ေနမင္းကို အေမွာင္ထုက လႊမ္းမိုးထားလိုက္တာျဖစ္လို႔ မေကာင္းတဲ့ လကၡဏာျဖစ္တယ္ စတဲ့ ႐ႈျမင္မႈနဲ႔သူေတြလည္း တပံုတပင္ပါ။

အိႏၵိယ နကၡတ္နဲ႔ေ၀ဒ ပညာရွင္ေတြကေတာ့ ဒါဟာ ကမၻာအရပ္ရပ္မွာ စစ္မက္ ခိုက္ရန္ေတြ ျဖစ္ပြားမယ့္ မျငိမ္မသက္ျဖစ္မယ့္ နိမိတ္ပါတဲ့။ တိုင္းျပည္အၾကီးအကဲေတြအတြက္ အသက္အႏၱရာယ္ရွိမယ္ဆိုျပီး တြက္ခ်က္ ေဟာေျပာၾကပါတယ္။

အိႏိၵယက အခ်ိဳ႔မိဘေတြကေတာ့ သူတို႔ရဲ႕ကေလးေတြကို ေက်ာင္းမတက္ေစပါဘူး။ ဒါဟာ ဘာေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့ ဟိႏၵဴအစဥ္အလာအရ ေနၾကတ္ခ်ိန္မွာ အစားအေသာက္ ျပင္ဆင္တာဟာ မဂၤလာမရွိဘူးလို႔ မွတ္ယူၾကလို႔ပါတဲ့။ အိႏၵိယက ေက်ာင္းေတြတက္ခ်ိန္ဟာ မနက္စာစားျပီးခ်ိန္ ျဖစ္တဲ့အတြက္ ေနၾကတ္ခ်ိန္မွာ ကေလးေတြအတြက္ မနက္စာျပင္ဆင္ရမွာျဖစ္လို႔ပါပဲ။

အျခားေသာ အယူအဆတခုကလည္း ကိုယ္၀န္ေဆာင္ မိခင္ေတြ ေနၾကတ္ခ်ိန္မွာထြက္လာတဲ့ ေရာင္ျခည္ေတြ ထိမိရင္ ဗိုက္ထဲက ကေလးကို ထိခိုက္ႏိုင္တယ္။ ကေလး ရုပ္ဆိုးဆိုးေလးေတြ ေမြးလာတတ္တယ္ ဆိုတာေၾကာင့္ ကိုယ္၀န္ေဆာင္မိခင္ေလာင္းေတြ အိမ္ထဲကေန ထြက္ခြင့္ မရၾကပါဘူး။

“က်မအေဒၚေတြနဲ႔ က်မအေမက အျပင္ကို မထြက္ခိုင္းပါဘူး။ အိမ္က ကန္႔လန္႔ကာေတြကိုလည္း အကုန္ပိတ္ထားတယ္။ ေနေရာင္နဲ႔ မထိေအာင္ အေမွာင္ခ်တဲ့အခန္းထဲမွာပဲ ေနခိုင္းပါတယ္။ ကုတင္ေပၚမွာပဲလွဲေနခိုင္းျပီး ဘုရားစာေတြ ရြတ္ရပါတယ္” လို႔ ကိုယ္၀န္ေဆာင္ မိခင္ေလာင္းတေယာက္က ေျပာျပပါတယ္။

ဒီေန႔မွာ ကေလးေမြးမယ့္ မိခင္ေတြဟာလည္း ဒီေန႔မတိုင္ခင္ ခြဲစိတ္ေမြးေပးဖို႔ ဆရာ၀န္ေတြကို ေတာင္းဆိုတာေတြလည္း ရွိပါတယ္။

နာမည္မေဖာ္ျပထားတဲ့ ျမန္မာျပည္က နကၡတ္ေဗဒ ပညာရွင္တေယာက္ကလည္း ဒီလိုျဖစ္တာဟာ တိုင္းျပည္မွာ ကေမာက္ကမ အေျခအေနေတြ ျဖစ္မယ့္လကၡဏာပဲလို႔ ေျပာဆိုတယ္ဆိုတာကို ေအပီသတင္းတရပ္မွာ ေဖာ္ျပထားတာ ဖတ္လိုက္ရပါတယ္။

တရုတ္ျပည္က ေရွးအယူအဆတခုမွာလည္း အခုလိုေနၾကတ္တာဟာ မေကာင္းတဲ့ နိမိတ္လကၡဏာဆိုး၊ ၾကမၼာဆိုး တခုျဖစ္တယ္လို႔ ဆိုထားျပန္ပါေသးတယ္။ တရုတ္ နကၡတ္ပညာရွင္ေတြကလည္း မျငိမ္သက္ျဖစ္မယ္၊ စစ္မက္ျဖစ္မယ္၊ ဆန္ေရစပါးရွားပါးမယ္၊ တိုင္းျပည္အၾကီးအကဲေတြ အသက္အႏၱရာယ္ရွိတယ္လို႔ ေဟာေျပာျပန္ပါတယ္။

ေနကိုေလ့လာတဲ့ သိပၸံပညာရွင္ေတြ အဖို႔ကေတာ့ ဒါဟာ သဘာ၀ ျဖစ္ရိုးျဖစ္စဥ္တခုပဲျဖစ္တယ္။ အခုလို ေနလံုး၀ၾကတ္ခ်ိန္ဟာ ၆ မိနစ္ ၃၉ စကၠန္႔အထိ ၾကာျမင့္တ့ဲအတြက္ ေနလံုးပတ္၀န္းက်င္က အနားသတ္ေရာင္ျခည္စက္၀န္းထဲက ေရာင္ျခည္လွိဳင္း (Waves in the Corona) ေတြကို ေလ့လာႏိုင္လိမ့္မယ္။ အဲဒီအခါက်ရင္ ေနရဲ႔ အနားသတ္ ေရာင္ျခည္စက္၀န္း (Corona) ဟာ ဘာေၾကာင့္ ၂ မီလီယံ ဒီဂရီေတာင္ ပူေနရတာလဲဆိုတာကို ေလ့လာသိရွိႏိုင္လိမ့္မယ္လို႔ ေမွ်ာ္လင့္တယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။

ေနၾကတ္ျခင္းဟာ ေကာင္းတဲ့လကၡဏာလို႔ပဲဆိုဆို၊ ကံၾကမၼာဆိုးလို႔ပဲေျပာေျပာ၊ သိပံၸပညာရွင္ေတြအတြက္ အက်ိဳးရွိတဲ့ ျဖစ္ရပ္လို႔ပဲေတြးေတြး၊ ၂၁ ရာစုအတြက္ အခ်ိန္အၾကာျမင့္ဆံုး ေနလံုး၀ ၾကတ္တာကို ၾကံဳေတြ႔လိုက္ရတာဟာျဖင့္ တသက္မွာတခါ ၾကံဳေတာင့္ၾကံဳခဲမို႔ က်မတို႔အဖို႔ကေတာ့ ဒါဟာ သဘာ၀တရားၾကီးက ေပးလိုက္တဲ့ ကံေကာင္းျခင္းလက္ေဆာင္ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီလက္ေဆာင္ ရခဲ့တဲ့ ဂ်ဴလိုင္ ၂၂ ရက္ ၂၀၀၉ ခုႏွစ္ကေတာ့ျဖင့္ က်မဘ၀မွာ အမွတ္တရ တခုအျဖစ္ ရွိေနမွာပဲ ျဖစ္ပါတယ္ရွင္။


အညာေႏြတမာေျမ