အခ်ိန္ေတြရဲ့ ပစၥကၡကာလတခု
ငုိေႀကြးျခင္းလမ္းမေပၚ
လက္ၿပကါသြား
ပုတီးမ်ားမစိပ္နိုင္ေသာ အေမတို႔
အိပ္ယာထဲ
ဆုေတာင္းၿခင္း ပင္႔သက္ေမာေတြနဲ႔
၀မ္းနည္းမွဳအၿပံဳးတ၀က္ရယ္
မနက္ၿဖန္
ၿပတိုက္မွာ အရုပ္ေလးႀကည္႔ခ်င္ရဲ႔-----။
မွွတ္မွတ္ရရ သတိတရေတြ
ေႀကြသြားမ်က္ရည္
တ၀က္က်ိဳးေနတဲ႔ ဖေယာင္းတိုင္ေလး
မွိတ္တုတ္မွိတ္တုတ္ ရွဳိက္ၿပသလို
ရနံ႕ကင္းတဲ႔ ပန္းေၿခာက္ေတြႀကား
ဘုရားဆုေတာင္း မၿပီးခင္
မိစာၦရိယစိတ္ တိတ္တိိတ္ႏွုတ္ဆက္
မနက္ၿဖန္
ၿပတိုက္မွာ အရုပ္ေလးႀကည္႔ခ်င္ရဲ႕----၊၊
သံသရာရဲ႕တဖက္မွာ
သံသယရဲ႕၀ဋ္ေႀကြးေတြ
ေၿပးလို႔မွမလြတ္
ေပးဆပ္ေနႀက ဘ၀အစစ္အမွန္
ဘတၿပန္ က်ားတၿပန္
အားမာန္က်ားရဲ
တိုက္ပြဲနဲ႔လူသား
သူရဲေကာင္းမ်ားအတြက္
ထံုးတို႔ထားတဲ႔ သမိုင္းေမာ္ကြန္းရယ္
ခ်ီးမြမ္္းခန္းမ်ားနဲ႔ က်ဆံုးသူမို႔
ျပတိုက္မွာ လူသားတေယာက္ရုပ္ထုအၿဖစ္
ေနာက္မ်ိဳးဆက္သစ္
ထိုးရစ္ႀကေလ------။
ဒီလိုနဲ႔
အေမေပါင္းမ်ားစြာ
မိသားစုေပါင္းမ်ားစြာ
မေန႔ကလိုဘဲ
ေႀကြေနတဲ႔မ်က္၀န္းနဲ႔
မနက္ၿဖန္
သားတို႔ရဲ႕ ရုပ္တုရွိရာၿပတိုက္ --သို႔---။
ခိုင္ေအာင္ေက်ာ္ (စစ္ေတြ)
အညာေႏြတမာေျမ
Monday, August 31, 2009
အရုပ္မ်ားႏွင့္ ျပတိုက္
Labels:
ကဗ်ာ
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment