အမ်ိုးသားေန႔ ဆိုတာ

အမ်ိဳးသားေန႔ …

ငယ္ငယ္က ေက်ာင္းမွာ အမ်ိဳးသားေန႔ေရာက္တိုင္း ကဗ်ာျပိဳင္ပြဲမွာ လက္သီးလက္ေမာင္းတန္းရင္း ရြတ္ခဲ့ဖူးတဲ့ ကဗ်ာေလး .. အခုအခ်ိန္ အလြတ္မရေတာ့ … “အမ်ိဳးသားေန႔ တို႔မေမ့” ဆိုတဲ့ ေခါင္းစဥ္နဲ႔ ေရးခဲ့ဖူးတဲ့ စာစီစာကံုးေလးေတြ … ဘယ္အခ်ိန္ ဘယ္ေန႔ကစလို႔ အဲ့ဒီေခါင္းစဥ္ကို မေရးရေတာ့တာလဲ ဆိုတာကိုလည္း မမွတ္မိေတာ့ …

ဒါေပမယ့္ “တန္ေဆာင္မုန္းလျပည့္ေက်ာ္ ဆယ္ရက္ေန႔သည္ အမ်ိဳးသားေန႔ျဖစ္သည္” လို႔ ငယ္ငယ္က ႏႈတ္တိုက္ရြတ္ခဲ့တဲ့ စာတမ္းေလးကို အျမဲမွတ္မိေနတယ္။ တန္ေဆာင္မုန္း လျပည့္ေက်ာ္ျပီဆိုရင္ အမ်ိဳးသားေန႔ ေရာက္ေတာ့မွာပဲဆိုတာကို အျမဲ အမွတ္ရွိေနတယ္။ ေက်ာင္းသားလူငယ္တိုင္း ပညာသင္ခြင့္မရႏိုင္ေအာင္ ကန္႔သတ္ထားတဲ့ ကိုလိုနီေခတ္ ပညာေရးကို ဆန္႔က်င္ဆႏၵျပရာကေန အမ်ိဳးသားေန႔ျဖစ္လာတယ္ဆိုတာ အျမဲအမွတ္ရေနတယ္။

အမ်ိဳးသားေန႔ရယ္၊ ေက်ာင္းသားလူငယ္ေတြရယ္၊ ေရႊတိဂံု ရင္ျပင္ေတာ္ေပၚက ပထမ ေက်ာင္းသားသပိတ္ အထိမ္းအမွတ္ေက်ာက္တိုင္ရယ္ ဆက္စပ္ေနတယ္ဆိုတဲ့ အသိက အခုထိ ရွိေနေသးတယ္။ ေမာင္ငယ္ ညီမငယ္ေတြကိုလည္း အဲ့ဒီအေၾကာင္းေတြ ကိုယ္သိသေလာက္ အျမဲေျပာျပျဖစ္ေနေသးတယ္။

ဒီေန႔ အမ်ိဳးသားေန႔ … ၈၉ ႏွစ္ျပည့္ … က်မခ်န္ခဲ့တဲ့ တိုင္းျပည္ေလးမွာေတာ့ .....

က်မခ်န္ခဲ့တဲ့ တိုင္းျပည္ေလးမွာေတာ့ ..... ဘယ္လိုအခမ္းအနားေတြ ဘယ္မွာ က်င္းပေနလဲ က်မ မသိရ။

ေသခ်ာတာကေတာ့ အခုေနာက္ပိုင္းကေလးေတြ ေက်ာင္းေတြမွာ က်မတို႔ ငယ္ငယ္တုန္းကလို အမ်ိဳးသားေန႔ အထိမ္းအမွတ္ ေဟာေျပာပြဲေတြ၊ စာစီစာကံုးျပိဳင္ပြဲ၊ ကဗ်ာျပိဳင္ပြဲေတြ မရွိေတာ့႐ံုသာမက၊ သင္ေနရတဲ့ ျမန္မာ့သမိုင္းမွာေတာင္ ဒီအေၾကာင္း က်မတို႔တုန္းကလို အက်ယ္တ၀င့္ မပါေတာ့ဘူး … သူတို႔ေလးေတြအဖို႔ အမ်ိဳးသားေန႔ဆိုတာ ေက်ာင္းပိတ္ရက္တရက္ ဆိုတာကလြဲလို႔ ဘာေဟာေျပာပြဲ၊ ဘာကဗ်ာျပိဳင္ပြဲမွ မသိၾကေတာ့ဘူး ဆုိတာပါပဲ။

စိတ္မေကာင္းစရာတခုကေတာ့ ေရႊတိဂံု ရင္ျပင္ေတာ္ေပၚက ေက်ာင္းသားသပိတ္ ေက်ာက္တိုင္ကို စစ္အစိုးရက ၾကည့္မရ၊ ေလ့လာလို႔ မရေတာ့ေအာင္ အတားအဆီးေတြ လုပ္ထားတယ္ဆိုတာပါပဲ။

ဒါေတြအျပင္ က်မ စိတ္အထိခိုက္ဆံုးကေတာ့ ကိုယ္တိုင္ၾကံဳေတြ႔လိုက္ရတဲ့ ျပည္ပက အမ်ိဳးသားေန႔ အထိမ္းအမွတ္ပြဲေလးတခုပါ။
အဲ့ဒီ အထိမ္းအမွတ္ အခမ္းအနားေလးမွာ တက္လာတဲ့လူက ၂၀ မျပည့္တျပည့္။ ျမန္မာျပည္သားေတြ အမ်ားၾကီးရွိေနတဲ့ ေနရာက ျမန္မာျပည္သားေတြ အမ်ိဳးသားေန႔ကို ေမ့မ်ားေမ့ေနေရာ့သလား။ အမ်ိဳးသားေန႔ဆိုတာ ငါတို႔နဲ႔ မဆိုင္လို႔မ်ား သတ္မွတ္ထားေလၾကသလား … အမ်ိဳးသားေန႔ဆိုတာကို လံုး၀မ်ား မသိၾကတာလား … ဘာအေၾကာင္းေတြေၾကာင့္မ်ား … ဘာေတြျဖစ္လို႔မ်ား ……

ေခါင္းထဲ အေတြးေတြ ခ်ာခ်ာလည္ေအာင္ ေတြးေပမယ့္ အေျဖကို ရွာမေတြ႔ခဲ့ပါဘူး။

၀မ္းနည္းေနတဲ့ က်မနားထဲ ၀င္တခ်က္ မ၀င္တခ်က္ျဖစ္ေနတဲ့ စကားအပိုင္းအစေလးေတြက ၀မ္းနည္းစိတ္ကို ေဒါသျဖစ္ေအာင္ ႏႈိးဆြေနသလို …

က်မခံစားမိတာတခုပဲ ရွိပါတယ္။ ဒီအမ်ိဳးသားေန႔ဆိုတာ အမ်ိဳးသားေအာင္ပြဲေန႔ .. တိုင္းရင္းသားလူမ်ိဳးေတြ အားလံုးနဲ႔ သက္ဆိုင္တဲ့ေန႔ … မတရားသျဖင့္ အုပ္ခ်ဳပ္မင္းလုပ္ခဲ့တဲ့ ကိုလိုနီစနစ္ကို စတင္ေတာ္လွန္ခဲ့တဲ့ ပထမေက်ာင္းသားသပိတ္ စတဲ့ေန႔ … ျမန္မာျပည္ဖြား တိုင္းရင္းသားေပါင္းစံုပါ၀င္ တိုက္ပြဲ၀င္တဲ့ေန႔ … အမ်ိဳးသားေရးစိတ္ဓာတ္ ႏိုးၾကားေစတဲ့ေန႔ … စစ္အဆိုးရက အနာဂတ္ ေက်ာင္းသားလူငယ္ေတြရင္ထဲကေန မေပ်ာက္ေပ်ာက္ေအာင္ လုပ္ေနတဲ့ေန႔

… အဲဒီေန႔ကို အျမဲအမွတ္ရရွိေနရမယ္၊ မ်ိဳးဆက္သစ္ေတြကို အမ်ိဳးသားေရးစိတ္ဓာတ္ လက္ဆင့္ကမ္းေပးရမယ့္ဟာကို ကိုယ္ကိုယ္တိုင္ကမွ စိတ္၀င္တစားမရွိ ကိုယ္နဲ႔မဆိုင္သလို ျဖစ္ေနၾကေလေတာ့ …

ဟိုး အေ၀းက လူပင္လယ္ ကြင္းက်ယ္ၾကီးထဲမွာေတာ့ လက္ခုပ္လက္၀ါးသံ … ေပ်ာ္ရႊင္စြာ ရယ္ေမာေနတဲ့အသံေတြ လြင့္ပ်ံေနေလရဲ႕ ……

မာန္