ေခတ္ဆန္သူ တပည့္မတို႔
သတိရေပရွာ၊
အဓိက ေစတနာငယ္၊
ေမကညာခင္ေထြး။
ဆရာမ လြန္ၾကင္နာလွ်င္၊
သြန္သင္တာ မွတ္ေတာ့ မေႏွး။
ကာလျဖင့္ ပ်က္ခ်င္ၿပီ၊
ဖက္ရွင္ေတြ ႐ႈပ္ေထြး၊
အရွက္တြင္ အဟုတ္ေဝးပါေပါ့၊
လႈပ္လႈပ္ကေလး တံုတံု။
ဖန္ေပါင္းေခ်ာင္ ေရအတြင္း၊
ေရႊငါးၾကင္း လြတ္သည္သို႔ႀကံဳ။
အက်ႌက အပါးစံုသည္၊
အသား ပံုဝါဝင္းလို႔၊
က်ပ္တင္းတင္း တရားကြာ၊
ခါးက တစ္ထြာ။
ေမာင္အဘ အားနာလွ်င္၊
မွားတာကို ျပင္ၾကစို႔ေလး။
ျမန္မာၫြန္႔ ညႇိဳးမကုန္ေအာင္
အမ်ဳိးဂုဏ္ ဆယ္ၾကစို႔ေလး။
(Forward Mail မွ ရရွိေသာ ကဗ်ာေလး ၾကိဳက္လြန္းလို႔ တင္ေပးလိုက္ပါတယ္။ မူရင္းေရးသားသူ နာမည္ မသိရတဲ့အတြက္ ေရးသားသူရဲ႕ ခြင့္ျပဳခ်က္ တစံုတရာ မေတာင္းလိုက္ရတာကို အႏူးအညြတ္ ေတာင္းပန္အပ္ပါတယ္။)
အညာေႏြတမာေျမ
Tuesday, January 19, 2010
သတိခ်ပ္စရာ …
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
Posts
No comments:
Post a Comment